White Highway - City Lights
80's pełną gębą
Czy komuś muszę przedstawiać warszawskie White Highway? Jeżeli tak, to dobrze, że tu trafiłeś, bo musisz jak najszybciej się o nich dowiedzieć! Jest to granie w klasycznym, przywodzącym na myśl lata 80., stylu. Do tego na bardzo wysokim poziomie. Z WH zagrałem niejeden koncert i niejeden raz pewnie jeszcze będę dzielić z nimi scenę. Z doświadczenia zapewniam, że na żywo absolutna petarda. Oczywiście z pierwszych słów już czuć jaki jest mój stosunek do Białej Autostrady, ale cóż... nic na to nie poradzę. Dobrą muzyką trzeba się dzielić, prawda?
Na marginesie dodam tylko, że wpis ten należy raczej traktować jako mocno subiektywną opinię, niż pełnoprawną recenzję.
City Lights
Kompozycja zaczynająca się rosnącym pomrukiem, po którym wchodzi świetne, pulsujące basowo-perkusyjne intro (brawa dla basisty - Michała Dybusa), by chwilę później zmiażdżyć głównym riffem. Zwrotka budowana jest na motywie z intra, od jej połowy klimatu dodaje zagrywka na klawiszach. Refren mocny, jak dla mnie za mało wyrazisty, ale jak najbardziej pasujący i trzymający się reszty piosenki. Solówka Paula Gromadzkiego oczywiście na najwyższym poziomie. Niestety najsłabszym elementem jest trochę kwadratowa perkusja, byłego już bębniarza zespołu - Pawła Zbrzeźniaka. Na szczęście, nie psuje ona odbioru całości. Wszystko to zakończone jest potężnym outro, które zabiera nas do miasta pełnego świateł...
Hangover
Tutaj nie ma się zdecydowanie do czego przyczepić. Mocny, konkretny riff otwierający utwór, potem galopująca zwrotka i budujące napięcie przejście. Następnie to już uczta dla ucha. Chwytliwy, zapadający w pamięci refren, po którym, aż czujemy tytułowego kaca. Wszystko okraszone dynamiczną solówką gitarzysty i miodnym motywem Mirka Skorupskiego na klawiszach. Kasia Bieńkowska, nazywana polską Litą Ford (nie wiem czy ona sama lubi to określenie) przechodzi samą siebie. Jej wokal, połączony z mocnym tekstem wciska w fotel. Dla mnie najlepsza kompozycja na całym wydawnictwie.
Freedom
Klimatyczna, rozbudowana i bardzo solidna piosenka. Po wolniejszym intrze, dostajemy mocne uderzenie. Doskonała zwrotka, szczególnie ta druga z okrzykami rozpoczynającymi frazę, zostaje wraz z refrenem w głowie. Świetne i dynamiczne bębny, również byłego perkusisty, Michała Jabłońskiego trzymają cały utwór w ryzach. W środku kompozycji mamy uspokojenie i budowę napięcia, pod charakterystyczny motyw solowy. Wszystko zwieńczone outrem, przypominającym mi trochę zespół Journey.
Fight For Your Dreams
Cóż, z tą piosenką mam, niestety trochę problem. Wiem, że wielu osobom się podoba, ba wręcz uważają ją za przebój doskonały. Ja osobiście nie przepadam za tego typu balladami. Dla mnie zbyt rzewna i pretensjonalna. Oczywiście brzmienie i wykonanie absolutnie nie odbiega od reszty wydawnictwa. Po prostu kompozycja nie w moim stylu. Natomiast zachęcam jak najbardziej do posłuchania, bo delikatne klawisze i gitara oraz, dla mnie trochę zbyt ekspresyjny, wokal Kasi mają swój klimat. Do tego dochodzi przejmujący tekst, z dobrym i inspirującym przekazem oraz refren, który na pewno będziecie sobie nucić pod nosem.
Światła nie gasną
Nie będę ukrywał, że według mnie jest to jedna z najlepszych płyt tego roku w polskim undergroundowym światku. Świetnie wyprodukowane, przemyślane i mimo, że krótkie, to bardzo pełne wydawnictwo. Zespół koncertuje, rozwija się i na pewno nie raz jeszcze go usłyszymy na deskach scen w Polsce, jak i za granicą. Tego, że ta kapela osiągnie sukces, akurat jestem pewien. Pytanie tylko kiedy i jak duży.
Podstawowe informacje
Data wydania: 09.09.2017 r.
Mix/mastering: HZ Studio
Nagrania perkusji:
Hangover/Freedom - Michał Jabłoński
City Lights/Fight For Your Dreams - Paweł Zbrzeźniak
Aktualny skład zespołu
Kasia Bieńkowska - wokal
Paul Gromadzki - gitara
Michał Dybus - bass
Mirek Skorupski - klawisze
Adam Bartnicki* - perkusja
*Adam gra z zespołem tylko ogłoszone koncerty, później zapowiedział odejście z kapeli
Czy komuś muszę przedstawiać warszawskie White Highway? Jeżeli tak, to dobrze, że tu trafiłeś, bo musisz jak najszybciej się o nich dowiedzieć! Jest to granie w klasycznym, przywodzącym na myśl lata 80., stylu. Do tego na bardzo wysokim poziomie. Z WH zagrałem niejeden koncert i niejeden raz pewnie jeszcze będę dzielić z nimi scenę. Z doświadczenia zapewniam, że na żywo absolutna petarda. Oczywiście z pierwszych słów już czuć jaki jest mój stosunek do Białej Autostrady, ale cóż... nic na to nie poradzę. Dobrą muzyką trzeba się dzielić, prawda?
Na marginesie dodam tylko, że wpis ten należy raczej traktować jako mocno subiektywną opinię, niż pełnoprawną recenzję.
City Lights
Kompozycja zaczynająca się rosnącym pomrukiem, po którym wchodzi świetne, pulsujące basowo-perkusyjne intro (brawa dla basisty - Michała Dybusa), by chwilę później zmiażdżyć głównym riffem. Zwrotka budowana jest na motywie z intra, od jej połowy klimatu dodaje zagrywka na klawiszach. Refren mocny, jak dla mnie za mało wyrazisty, ale jak najbardziej pasujący i trzymający się reszty piosenki. Solówka Paula Gromadzkiego oczywiście na najwyższym poziomie. Niestety najsłabszym elementem jest trochę kwadratowa perkusja, byłego już bębniarza zespołu - Pawła Zbrzeźniaka. Na szczęście, nie psuje ona odbioru całości. Wszystko to zakończone jest potężnym outro, które zabiera nas do miasta pełnego świateł...
Koniecznie obejrzyjcie teledysk! Jest przegenialny!
Hangover
Tutaj nie ma się zdecydowanie do czego przyczepić. Mocny, konkretny riff otwierający utwór, potem galopująca zwrotka i budujące napięcie przejście. Następnie to już uczta dla ucha. Chwytliwy, zapadający w pamięci refren, po którym, aż czujemy tytułowego kaca. Wszystko okraszone dynamiczną solówką gitarzysty i miodnym motywem Mirka Skorupskiego na klawiszach. Kasia Bieńkowska, nazywana polską Litą Ford (nie wiem czy ona sama lubi to określenie) przechodzi samą siebie. Jej wokal, połączony z mocnym tekstem wciska w fotel. Dla mnie najlepsza kompozycja na całym wydawnictwie.
Freedom
Klimatyczna, rozbudowana i bardzo solidna piosenka. Po wolniejszym intrze, dostajemy mocne uderzenie. Doskonała zwrotka, szczególnie ta druga z okrzykami rozpoczynającymi frazę, zostaje wraz z refrenem w głowie. Świetne i dynamiczne bębny, również byłego perkusisty, Michała Jabłońskiego trzymają cały utwór w ryzach. W środku kompozycji mamy uspokojenie i budowę napięcia, pod charakterystyczny motyw solowy. Wszystko zwieńczone outrem, przypominającym mi trochę zespół Journey.
Fight For Your Dreams
Cóż, z tą piosenką mam, niestety trochę problem. Wiem, że wielu osobom się podoba, ba wręcz uważają ją za przebój doskonały. Ja osobiście nie przepadam za tego typu balladami. Dla mnie zbyt rzewna i pretensjonalna. Oczywiście brzmienie i wykonanie absolutnie nie odbiega od reszty wydawnictwa. Po prostu kompozycja nie w moim stylu. Natomiast zachęcam jak najbardziej do posłuchania, bo delikatne klawisze i gitara oraz, dla mnie trochę zbyt ekspresyjny, wokal Kasi mają swój klimat. Do tego dochodzi przejmujący tekst, z dobrym i inspirującym przekazem oraz refren, który na pewno będziecie sobie nucić pod nosem.
Światła nie gasną
Nie będę ukrywał, że według mnie jest to jedna z najlepszych płyt tego roku w polskim undergroundowym światku. Świetnie wyprodukowane, przemyślane i mimo, że krótkie, to bardzo pełne wydawnictwo. Zespół koncertuje, rozwija się i na pewno nie raz jeszcze go usłyszymy na deskach scen w Polsce, jak i za granicą. Tego, że ta kapela osiągnie sukces, akurat jestem pewien. Pytanie tylko kiedy i jak duży.
Podstawowe informacje
Data wydania: 09.09.2017 r.
Mix/mastering: HZ Studio
Nagrania perkusji:
Hangover/Freedom - Michał Jabłoński
City Lights/Fight For Your Dreams - Paweł Zbrzeźniak
Aktualny skład zespołu
Kasia Bieńkowska - wokal
Paul Gromadzki - gitara
Michał Dybus - bass
Mirek Skorupski - klawisze
Adam Bartnicki* - perkusja
*Adam gra z zespołem tylko ogłoszone koncerty, później zapowiedział odejście z kapeli
~Matt
Komentarze
Prześlij komentarz